Meridol Special Floss

In een pakje Meridol Special Floss zitten vijftig polyamide draden van zo'n dertig centimeter lang. Ze hebben allemaal scherpe uiteinden en een dikker middenstuk, waar zich de mysterieuze werkzame stoffen bevinden. Dankzij deze speciale formule zou het flosdraad extra goed moeten werken, grondiger en beter zelfs dan ander flosdraad. En dan vooral voor mensen met implantaten, kronen en bruggen. De belofte is zelfs dat Meridol Special Floss je tandglazuur sterker maakt, tandaanslag blokkeert en helpt om gaatjes te voorkomen. Klinkt goed, toch? Maar wat is dit dan eigenlijk voor speciale formule en hoe werkt die dan precies? Waarom bevelen tandartsen mensen met implantaten aan om dit flosdraad dagelijks te gebruiken?

Protheses en implantaten

Helemaal aan het begin van dit verhaal komen we bij mensen met kronen, bruggen, beugels of implantaten. Deze mensen hebben namelijk meer kans op gaatjes, tandvleesontsteking en andere mondziektes. De reden daarvoor is simpel: een gebit met protheses of implantaten erin is moeilijker schoon te houden. Om al die apparatuur heenpoetsen is een hele uitdaging, en ook flossen wordt een stuk minder vanzelfsprekend. Het is dan ook geen wonder dat deze mensen beter op hun gebitshygiëne moeten letten. Gelukkig zijn er allerlei speciale spullen op de markt om hen daarbij te helpen, zoals Implaclean (een tandpasta die helpt om plak rondom implantaten weg te halen). Meridol Special Floss is een flosdraad speciaal voor mensen met protheses of implantaten. Dit flosdraad is namelijk veel beter in het snel weghalen van plak dan gewoon flosdraad. Dat komt door de gepatenteerde formule. Deze is ontdekt door Meridol Forschung, de onderzoeksgroep van Meridol('Forschung' is Duits voor 'onderzoek', want Meridol is een Duits bedrijf. 'Meridol Forschung' betekent dus zoiets als 'Meridol Onderzoek'). Deze groep werkt intensief samen met experts uit de tandheelkunde. En zij hebben iets heel bijzonders gevonden. Om goed te begrijpen wat precies, hebben we echter eerst een beetje scheikunde nodig.

Een beetje scheikunde

Eigenlijk bestaat de hele formule uit niet meer dan twee stoffen: tinfluoride en aminfluoride. Het was al heel lang bekend dat tinfluoride heel sterk antibacteriëel werkt. Daardoor stoot de stof tandplak als het ware af. Perfect voor in tandproducten, zou je zeggen. Maar jammer genoeg kon tinfluoride niet worden gebruikt voor in tandpasta's, want de stof bleek zich heel vreemd te gedragen als hij in water werd opgelost. Gelukkig waren er nog genoeg andere fluoride's om in tandpasta te doen. Aminfluoride bijvoorbeeld.

Als je heel ver inzoomt, heeft deze stof een heel bijzondere structuur. De moleculen bestaan uit een kop en een staart. De kop trekt water aan(met een duur woord: 'hydrofiel'), terwijl de staart juist water afstoot(die is dus 'hydrofoob'). Als je je tanden poetst met een tandpasta waar aminfluoride in zit, trekken de staarten naar het calcium van je tanden toe, want die houden niet van water. De koppen blijven in de tussentijd wel in het water opgelost. Maar omdat de kop en staart nog steeds aan elkaar vastzitten, moet er uiteindelijk een richting gekozen worden. Het resultaat van deze grappige worsteling is dat de aminfluoride zich heel erg snel gelijkmatig over je tanden verspreid. De stof vormt een hechte laag over je glazuur. Vervolgens kan aminfluoride met het calcium in je tanden reageren en zo een beschermlaag vormen die langere tijd blijft zitten. In deze laag blijft een deel van de fluoride opgeslagen. Als je tanden dan met zuur of plak te maken krijgen, kan dit fluoride ermee reageren en de hele boel redden.

Samengevat: Aminfluoride is dus ook een handige stof voor in tandpasta, omdat het helpt om je tandglazuur sterker te maken en een langdurige beschermlaag te vormen die gaatjes kan voorkomen. Aminfluoride wordt in heel veel tandpasta's gebruikt, vanwege al deze goede eigenschappen, die al in een heleboel studies zijn aangetoond. Maar bij het Meridol-onderzoek bleek nog iets anders aan de hand te zijn met dit stofje, wat niemand eerder had gezien.

Het bleek namelijk dat tinfluoride – dat stofje wat maar raar bleef doen in water – wél stabiel is als er ook aminfluoride in het water is opgelost! Nu was er dus een manier gevonden om ook alle goede eigenschappen van tinfluoride te gebruiken. Het werd zelfs nog mooier, toen bleek dat aminfluoride en tinfluoride elkaar versterken. Onder invloed van aminfluoride blokkeert tinfluoride bijvoorbeeld tandaanslag. Als combinatie zijn deze twee stoffen dus echt een geweldige formule voor een tandpasta. Meridol liet hem meteen patenteren en sindsdien bevatten veel Meridolproducten deze combinatie van stoffen. Zoals bijvoorbeeld ook Meridol Special Floss.

Minder moeite

Zoals je inmiddels al wel weet zitten er in een doosje Meridol Special Floss vijftig draden. Het dikke middenstuk van deze draden is gedrenkt in aminfluoride en tinfluoride, terwijl de scherpe uiteinden als een soort brugnaalden werken. Dit helpt om het flosdraad makkelijk in de ruimtes tussen je tanden te krijgen. Ook zijn de scherpe uiteinden handig als je rondom apparatuur moet gaan manoeuvreren, want de dunne punten kun je bijna overal tussen duwen. Vervolgens kan de speciale formule in het middenstuk zijn werk doen. De aminfluoride maakt je tandglazuur sterker en vormt een beschermlaag tegen gaatjes en zuur, terwijl de tinfluoride helpt om plak van je tanden los te maken en tandaanslag te blokkeren. Dankzij deze unieke combinatie van stoffen, werkt Meridol Special Floss grondiger dan ander flosdraad. Ook beschermt het je tandvlees beter tegen ontstekingen. Een derde voordeel is dat de formule zo ontzettend snel werkt. Dit betekent dat mensen met protheses of implantaten ineens een stuk minder moeite hoeven te doen om hun tanden gezond te houden.